vrijdag 6 februari 2015

ESNA & Greyhounds in Nood Nederland

Sinds een week of 6 heb ik een nieuwe huisgenoot. Esna heet ze, geadopteerd via Greyhounds in Nood Nederland.

http://www.greyhoundsinnood.nl/

Ze is een jaar of 2, een Galgo Espagnol en doodsbang voor mensen, wat die haar hebben aangedaan dat ze zo bang is, willen we maar liever niet weten !! Mager was ze ook, gelukkig was ze op haar opvangadres al wat bijgekomen.
Er zit geen greintje kwaad in, soms verbaas ik me daar over, na alle ellende toch nog superlief en niet vals. Deze Honden zijn heel zachtaardig en in tegendeel wat veel mensen denken van Windhonden vinden ze het heerlijk om lekker te moeken, vooral op de bank, daar zijn ze dol op.
Het was altijd al m'n idee om een weer een Hond te nemen zodra daar weer tijd voor was en dus toen de Fut was begonnen op zoek gegaan naar een Hond, wilde er een die hard hulp nodig had.

Magertjes en overal Littekens.


Via kennissen ben ik op de website terecht gekomen van Ginn. Nou dat was wat, de ene was nog zieliger dan de andere en dat kon mijn tere zieltje wat dieren betreft echt niet verwerken en toen begon een intensief email contact met de consulente van mijn regio. Een vreselijk aardige jonge vrouw, bedankt nog voor alles Petra !! Ze heeft alles zo snel voor elkaar gebracht terwijl ze hoogzwanger was en tegen me zei, wat is er mooier om nog voor de Kerst zo'n Hond een gouden mandje te bezorgen !!

Had gevraagd of ze zelf wat suggesties wilde doen, dus hieruit is Esna gekomen, vreselijk bang en ze had iemand nodig die dus alle tijd voor haar had !!

Ondertussen was ze al in Nederland bij een tijdelijke opvang. Toen alles geregeld was, intake gesprek, huisbezoek en was goed bevonden, haar op gaan halen in Nijmegen waar ze verbleef. Doodsbang was ze toen ik binnenkwam en vloog van de ene kamer naar de andere als ik probeerde haar te benaderen.

Al met al heeft de Mevrouw waar ze verbleef, haar in de auto gezet ( die zelf vreselijk moest huilen, omdat ze bij haar weg ging, maar het goede werk doet van de tijdelijke opvang, die ook hard nodig is !!) naar huis gereden km. of 70, ben onderweg ik constant tegen haar blijven praten, bijna thuis gekomen, eerst even de Polder ingereden waar het rustig was, zodat ze bij kon komen van alle schrik. Dat allemaal had goed geholpen want kon haar toen al aaien. De eerste overwinning !!

Een zielig hoopje op de bank


Al met al was ze heel snel aan me gewend en week niet van m'n zijde de eerste week in huis. Uitlaten was/is iedere keer weer een moeilijke zaak, omdat de angst voor mensen er zo in zit, dat dat zeker wel een jaartje gaat duren, voordat dat eruit is, in ieder geval voor een gedeelte, hoop ik voor haar !!

Lekker warm



Thuis al snel op haar gemak, gelukkig !! Gelijk maar de hele bank in beslag genomen, hihi

Iedere dag gaan we wandelen in het bos of een ander natuurgebied en zoek de rustigste stukken uit waar weinig mensen lopen, gelukkig hebben mensen een soort kudde gedrag en hobbelen elkaar meestal achterop dezelfde paden in, dus wijken wij uit naar de andere kant.

Vest aan tegen de kou






Door weer & wind hobbelt ze mee, geweldig !!




Eergisteren tijdens het uitlaten de schrik van m'n leven gehad, gelukkig was het s'avonds laat !! M'n grootste nachtmerrie kwam uit :-O Komen een andere hondenuitlater tegen en ze begint te trekken om weg te komen, schiet de band van haar nek af, weg was ze, probeer maar is een Windhond bij te houden !!

Dus ik rennen, rennen, roepen en naar huis om alle hulptroepen te bellen, staat ze voor het hek, jemig, ben nog nooit zo opgelucht geweest in m'n leven !! Dus ze was naar huis gerend, toen we binnen waren, heb ik haar eerst een uurtje of zo extra geknuffeld en zelf was ze ook zo blij !! Was ook zo ontroerd dat ze naar huis was gegaan, zo slim, wauww, ongelooflijk gewoon en ze is pas 6 weken hier. Toen wist ik ook gelijk dat ze zich helemaal op haar plaats voelt hier en zelf besefte ik ook dat ik geen minuut meer buiten haar kan !! Dat wist ik natuurlijk al, maar dan dringt het pas goed tot je door !!

Nu gaat ze alleen nog mee uit in het tuigje, geen risico en nog meer doodsangsten voor haar !!
Samen hebben we het reuze naar ons zin en de wandeltochten dat is genieten voor allebei, wat vogel spotten betreft is het wel het een en ander aanpassen, want je mag nu eenmaal niet in diverse gebieden met een Hond, maar dat heb ik er graag voor over en zo ontdekken we weer andere Natuur gebieden en zien we weer andere mooie dingen.

De Galgo Espagnol is een soort Windhond die in Spanje voor de jacht wordt gebruikt, ze worden onnoemelijk slecht behandeld en als ze niet meer voldoen, worden ze gedumpt. Wat er met ze gebeurd daar ga ik maar niet allemaal opsommen, dat bezorgd een mens slapeloze nachten. Wil iemand er meer over weten verwijs ik door naar de website voor meer informatie:
http://www.greyhoundsinnood.nl/

Deze mensen doen ontzettend goed werk, petje af !!!!







1 opmerking:

  1. Karla een leuk verhaal ofschoon het verhaal van de hond zelf natuurlijk niet leuk was. Prachtig dat hij niet weg is gelopen maar naar "zijn" huis. Dat bewijst toch dat hij zich op gemaakt voelt bij jou. Leuk is dat. Ik hoop dat hij de angst voor de mensen nog gaat verliezen en weer beetje vertrouwen kan winnen. Hell veel plezier met je hond en wij zullen zeker nog vaker iets horen. Fijne dag nog en lieve groetjes, Dietmut

    BeantwoordenVerwijderen