Kuifeendjes zijn zo leuk en schattig en daarom is het mooi dat je ze steeds meer in de Polders ziet !! :-D
De
kuifeend (
Aythya fuligula) is een middelgrote
duikeend, die voornamelijk opvalt door de afhangende kuif op het achterhoofd, vooral bij het mannetje.
Een volwassen exemplaar is ongeveer 45 centimeter groot (van
snavelpunt tot staartpunt) en is daarmee ongeveer even groot als de
topper.
De naam danken de dieren aan de kuif, die zowel het mannetje als
vrouwtje hebben. De kuif van het mannetje is veel groter en hangt af.
Die van het vrouwtje is bescheiden maar duidelijk zichtbaar.
De donkerbruine kuikens, die slechts een paar lichtere, symmetrisch
geplaatste, vlekken hebben en een gele buik, vallen op door grote sterke
snavel en grote voeten, die relatief ver naar achteren zijn geplaatst
als bij een zwaan. Ze lopen, mede daardoor, rechter op dan de kuikens
van de gewone
wilde eend die het lijf vrijwel horizontaal houden tijdens het lopen.
Ook in het jeugdverenkleed, dat na zo'n drie weken door het dons
begint te breken en na zo'n tien weken vrijwel af is, is zichtbaar of
het om een woerd of een eend gaat. Het verenkleed van de woerd is dan al
vrij licht gekleurd op de flanken en bijna zwart op de rug. De eenden
hebben een chocoladebruine kop en flanken, moccakleurige vleugels en een
grijs-witte buik. Tegen de eerste winter zijn beide geslachten op
kleur. De woerden hebben dan de helderwitte flanken en zwarte kop en
rug. De kop laat een donkerpaarse gloed zien en de kuif is ook
ontwikkeld. De eenden hebben dan een witte buik en een lichtere vlek aan
de basis van de snavel. Vergelijkbaar met die van de topper-eendenvrouw
maar minder uitgesproken. Beider snavels zijn dan grijs met een zwarte
punt.
De kuifeend is een duikeend en brengt het grootste gedeelte van de
dag door op het water waarbij hij langdurig duikt op zoek naar voedsel
(slakjes, algen, schelpdiertjes, waterplanten) en hij is daarbij niet
kieskeurig. De sterke en vrij scherpgerande snavel, met een flinke
verharde punt aan het eind, draagt bij aan de stroomlijn onder water
maar maakt het bovendien gemakkelijker om snel voedsel te kunnen
oppikken of afbijten. De ver naar achter geplaatste voeten dragen bij
aan een betere voortstuwing op en onder water maar maken het lopen op
land wat moeilijker. Vandaar dat deze eenden minder aan land komen dan
andere soorten eenden. Ze komen vrij veel voor op sneller stromend water
van rivieren, waarbij ze moeiteloos tegen de stroom inzwemmen om op
exact dezelfde plek op het water te kunnen blijven, maar ze voelen zich
net zo thuis op rustiger meren.
De kuifeend is een goede vlieger en laat een opvallende witte streep zien in de uitgeslagen vleugels.
Bron: Wiki
